آتشیره زلیخا صبا ماسال تالش

خاکی بنی آتشی ره تع زونی؟
اَگه فو دَبیره همه ویسونی
خشک وهیست هیچ تع را فرقی نِدارع 
سیسته دیل،آسِراونده نزونی؟
شعر از زلیخا صبا
برگردان
آتش زیر خاکستری تومیدانی؟
اگر فودت کنند همه را میسوزونی
خشک وتر برای تو فرقی ندارد
خنک کردن دل سوخته را نمیدونی؟

چم ب راه زلیخا صبا ماسال تالش

دِ چمم دَری کو بَ تا .دَر آبو...دوچشمم به در ماند تا در باز بشه
اشتِ قَدی وینم دیلم شاد آبو ...قدوبالای ترا ببینم دلم شاد بشه
بَمِرم اَز اِشتِ.قَدو بالا را.. بمیرم من برای قد وبالای تو
هیچ غَمی مداری دیلر شاد آبو ..هیچ غمی نداشته باشی دلت شاد بشه

دستهای عطوفت زلیخا صبا ماسال تالش

همان دستهای مهربان عطوفتی..
که گشاید.عقده های بی مهری
که نشسته.بر دل کوچک
چه شودسر برآسمان ساید
که بریزد اشگ چون باران..... باحال وهوای خودم

گرمه دس زلیخا صبا ماسال تالش

بِری گرمه دَسی پِنه دیلیکو
گفی بژن دُفرس چمع حالیکو
مَشع بِری تنی ام ورنه راهی
پامندیمه دیَس اِم راه کولیکو
زلیخا صبا
برگردان
بیا یک دست گرمی بذار بردلم
حرفی بزن وحالی از من بپرس
نرو ،از این راه بیا
نگاه کن ایستادم روی این تپه

عروسیه بخش وبورم در ماسال وشاندرمن وتالش وبره بری زلیخا صبا ماسال تالش

عروسیه بخش وبورم  در ماسال وشاندرمن وتالش وبره بری

در عروسی های گذشته از طرف فامیل های درجه یک داماد مثل پدر بزرگ ومادر بزرگ وعمو ی بزرگ ودایی اگر اولین نوه پسری ویا دختری بود برایش عروسیه بخش میدادند..عروسیه بخش که شامل گوسفند وبرنج صدری ودم سیاه وپارچه های نفیس یکی دوقواره و کله قند وشیرینی ودیگر مرسومات آن دوره بود آورده میشد وگوسفند را با حنا ومنگوله تزیین کرده وروی شاخ هایش نارنج میزدندووسایل دگر را در مجمعه میگذاشتند ویک چهار قد زیبا بررویش میکشیدند وبر روی سر به خانه داماد میبردند وبا این کار بسیار زیباو نیکو هم در شادی شرکت میکردند وهم کمکی در هزینه های عروسی بودند .

بورم که پارچه های زیبا ورنگی واز جنس ساتن واطلس بودرا برروی چوبهای دسته بلند دومتری که سه یا چهار شاخه ای درست کرده بودند بصورت درفش بسته وروی شاخک ها نارنج ویا سیب میگذاشتندواینه های کوچک بر رویش نصب میکردند وهمچنین چوراب ودست مال دست به آن آویزان کرده از طرف عمه ها وخاله ودایی وزن دایی وعمو به خانه داماد می آوردند..

این بورم هارا که در حقیقت تزیین وتکمیل شرکت فامیل ها در شادی خانواده داماد بود در ایوان وتلار خانه داماد که زیبایی خاصی به بزم عروسی وصحن عروسی میدادنصب میکردند درپایان روز عروسی وبعداز آوردن عروس وخوردن نهار کشتی گیر های جوان محل باهم کشتی میگرفتندونفرات برنده به عنوان خلعت وشاباش صاحب این بورم ها می شدند.. ادامه دارد

نگارنده زلیخا صبا   بره بری (خونچه بران) ماسال و وشاندرمن و تالش  

عروسی تالشی در ماسال و شاندرمن  بره بری در زمان های گذشته چون عروسی را در تالاربرگزار نمی کردند در واقع تالا ردر روستا ها ودر بخشها وشهرها نبود تا مردم در آن عروسی بگیرند وعروسی هارا در خانواد ه داماد وعروس برگزار میکردند. وچند روز هم ادامه داشت بخصوص در خانه داماد. بنا براین خانواده داماد باید هزینه شب حنا بندان ومهمانان شب حنا بندان خانواده عروس را میدادند واین دادن بار وهزینه بصورت خاص ورسم زیبایی به خانه عروس برده میشد که به این رسم زیبا بره بری می گفتند.یک یادوروز مانده به شب حنا بندان بره را به خانه عروس می بردند ..بره که شامل گوسفند که بستگی به وضع مالی خانواده داماد داشت یک یا دوراس گوسفند به همرا ه اردک وغاز سربریده وتمیز شده حالا به هر تعدادی که لازم بود بهمرا برنج و چای قند و شیرینی از پیاز تا سیب زمینی ومیوه وهمه چیز که برای تهیه یک شام عروسی در خانه عروس لازم بود در این بره باید میبود.گوسفند هارا تزیین با حنا ومنگوله میکردند وشاخ هایش را نارنج میزدندو بار های سنگین مثل برنج وسیب زمینی و دیگر وسایل را بار اسب میکردندو پارچه رنگی سر بار میکشیدندوسایل دیگر شب حنا بندان را در هفت تا دوازده سینی یا مجمه میگذاشتند و چار قد های زیبا برروی این مجمه ها میکشیدند ودخترهای دم بخت فامیل وهمسایه با پوشیدن لباس زیبا ی محلی به همراه ساز ونقاره روانه خانه عروس می شدند.وبعداز رسیدن به خانه عروس ومادر عروس بر سر اآورندگان بره گل و نقل میریخت و به کسی که همراه گوسفند و بار اسب ودختران مجمه به سر شاباش وبره سری میداد وبعداز پایکوبی وشادی وخوردن شیرینی که یکی دوساعت طول میکشید بر میگشتند تا شب حنا بندان ...ادامه داردنگارنده زلیخا صبا

عکس از شاندرمن بیست و تقی چراغی