تنها زلیخا صبا ماسال تالش

تنها
در پشت پنجره تنهایی
بر دار سکوت
چون عنکبوت
در متن خاکستری زمان 
در تار وپود بیکسی
نقش میزند
ان تنهای بی نوا
گل بوته های زندگی را
شعر از زلیخا صبا

دوشاخه راش زلیخا صبا ماسال تالش

من وتو بودیم دو شاخه از یک راش بلند
بین ما فاصله یک جنگل بود 
که ندیدی مرا
وغرورت نگذاشت زیر پایت ببینی
که چمن های سبز سایه ات را زیبا دو چندان کرده
عاقبت از تو تبری ساخته شد 
که بریدی همه را 
هم ترا وهم مرا
زلیخا صبا

لغو پسندیدن

سرگردان زلیخا صبا ماسال تالش

سرگردان
باکوله باری از خاطره ها
درگذرجاده های عبور التهاب زمان
با فرسایشی جانکاه
وسردی رابطه ها
به نقطه انجمادمیرسد
پس چه سود پیمودن
هدفی بی حاصل
در کویری سوزان 
سرگردان بود
زلیخا صبا
عکس Zoleykha Saba

عطوفت زلیخا صبا ماسالی تالش

وهمان دستها عطوفتی 
که گشاید عقده های بی مهری
که نشسته بردل کوچک
چه شود سربر اسمان ساید
که بریزد اشگ چون باران
زلیخا صبا

وطنی زلیخا صبا ماسالی تالش

وطنی جز وطن من نباشد نیکو
پس چرا کوچ کنم به دیاری دیگر
که دل وجان من آنجا ندارد ریشه
من در این خاک عزیز است که پر بار شدم
که پرا عاطفه هاست که پراز مهر وفاست
زلیخا صبا