بیره زلیخا صبا ماسال تالش

بیره
امی ای ناری گته بلا بیره
اوون را برزی اویشته دَکرده پِلا بیره
اشتنی دَس اشتع پاکو نِرسه 
جیریکو مندینه تع کفا بیره
بیگونه نه نشتیره اشتنی سَسِر نِمَسه 
بیگونه جانی شیی خَلا بیره
هَده چاه اشتع را ه سر نویندره
بیگونه بری دَورده راه بیره 
شعرو عکس از زلیخا صبا
برگردان
برای این وآن جلودار بلا شدی 
برای آنها مثل برنج پاک شده وپلوی اماده شدی 
دست خویش وآشنا به تو نرسید 
انها پایین و تودر بالا بودی

 
با بیگانه نشستی صدای آشنا را نشنیدی 

مثل پیراهن تن ولباس بیگانه شدی 
انهمه چاه که در سر راهت بود ندیدی 
خار راه بیگانه را بریدی وبرایش را ه صاف کن شدی