سوزه گیریه زلیخا صبا ماسال تالش

سوزه گیریه چه آهی مبتلا به
خاکه ویچیر گیرفتار بلا به
وختی اسپه آدمی نه که نشع
رمه کو دور آبو سر بع هوا به
بی حرمتی کرن چمه آوونه
چمه سر لول آبوآونی طلا به
یا کوکر کوری فرمونی نبرع
هرکسی صب ایزی یاپادشا به
مکر گرگر خری را کع نوارع 
خیلی وخته خر از وارش سیفا به
زونه آدم طبیعتی پسندهِ
چه دار وچه شاخه سوزه ویسندهِ
اشتن کفا وینع جیری نگردع
همه چی زیرو رو پادر هوا به
سوزه گیره بی پا وبی نوا به 
سوزه گیریه بی پا و بی نوا به
سروده زلیخا صبا