تهِ کَفا نِشیر از جیری کو تهِ دی یَسیم
منه نوایر چه کری آلاونیر تِه مردومی
اشت ِدومله تیلیمه دسم تِه کو نا آرسه
چمِ زاهاری جیپر کاونده جا کو مَردومی
زلیخا صبا
گیلون شیمون امه برزه بری را
..اسبه داونه کریم درزه باری را
آسیتینه نشین مرزی سری کو ،
، امه نه واین ایته سره آوی را
شعر زلیخا صبا
ایلاهی غم تکو دوری بکرِ
اِشت دیلی آتشی آو پکر
خاسه دنیا تل وترشی گإری
خدا دنیا تِرا شیرین بکرِ
زلیخا صبا ..بداهه
دِشبند اَمه جیریه و پاپیچه
هَنم هَنمه کَرِ ویجه ویجه
مَرده نِزیک آبه تا چمَ میجه
مَرزَم اَلِق ببَرِ چمَ کیجه
زلیخا صبا
برگردان
دشمن در کوک ما ست وپا پیچ ما
عنقریب ووجب به وجب با ماست
مرگ تا مژه چشم به ما نزدیک است
نگذاریم باز جوجه های مارا ببرد
مَوا دنیا مِرا سویی نِدارِ
گل و تیته مِرا بویی ندارِ
شعر از زلیخا صبا
برگردان
نگو دنیا برای من روشنایی ندارد
گل و شکوفه برای من بو ندارد