حفظ محیط و منابع طبیعی وگردشگری زلیخا صبا ماسال تالش

سپاس 
د روز مَندیمه دنیاکو
دیلی ژندمه دریا کو

ازیاوران طبیعت وارگا نهای دولتی برای جلوگیر ی از تخریب بیشتر ییلاق اولسبلنگاه
سپاس بی کران دارم 
مدتها بودکه از تخریب طبیعت زیبای ییلاق اولسبلنگاه آه وفغان داشتم از فنای جنگل هایش از تخریب چمن زارانش واز ساخت وسازهای بی رویه در بهترین نقطه این ییلاق که برای ما نسلی که از پدراندر پدر ونیاکان ما در انجا ریشه داشتیم وخاطرات اسطوره ای فراوان که سینه به سینه به ما رسیده بود ولی توسط کسانی نادیده گرفته شدونابود شد..
پدران ما حتا برای مکانهایی که جایگای خزندگان ویا درندگان بودند حریمی قایل بودند وحرمت می گذاشتند ولی حرمت شکنان غیر بومی ویا کسانیکه برای گذران وفرار از گرمای تابستان وبا اجازه پدران ما در انجا یک الاچیق چپر مانند داده شده بود ویا دامداران وگاویار ان مردم تالش بودند به غیر فروخته شده و هنوز ادامه دارد وهرکس زوردارد وآنرااهمال می کند انوقت جایگاه طبیعت ومنابع طبیعی کم رنگ ونادیده گرفته میشود ویا اصلن وجودندارد و حرف حرف کسانی بود که همواره خودرا محق تر از دیگران می دانندو این حرکت بعضی از این افراد بیشتر مردم را نسبت به ارگانهای دولتی بدبین میسازد ومی ساخت..
تا اینکه مدتی پیش یعنی در سرمای زمستان ونبود مردم دلسوز طبیعت در ییلاق سارقان و سوءاستفاده گران از طبیعت برای استفاده نابجا وناحق خود از طبیعت ییلاقی برای فقط چند صباح از عمر خود بدون در نظر گرفتن ایندگان وبا عنوان اینکه از حمایت دستهای قوی و بحق برخوردارداریم ودر ظاهر و با بیان بعضی از طرفداران خود شبانه نه تنها شروع کردن به بردن جاده غیر قانونی در بین کلبه های مردم بلکه با ریشه کن کردن بوته ها ودرختچه های جنگلی گوجه جنگلی وازگیل وسیا کوتی و نابود کردن دوچشمه ای که قدمت چند صد ساله داشت طوری این ییلاق را تکه پاره کردند که اشگ هر بیننده ای را در می آورد..
در این میان هم بعضی از ساکنین که از این حرکت ناراضی بودند ولی ساکت بودند چون دیگر برایشان عادت شده بود که لب فروبندند ویا از ترس مخربین که خودرا با وصل کردن وبیان اینکه مجوز داریم حق و راه هرگونه اعتراضی را بسته بودند 
ومن همیشه این سوأل برایم پیش می امد که طبیعت برای همه است وحفظ ان هم برای همه وچگونه است که در تخریب ونابودی ان بعضی دیگر به رعایت این موضوع ملزم نیستند ودرحالیکه به بعضی حتا اجازه زدن یک میخ ویا تعمیر کلبه ی چندین ساله خودرا نمی دهند ولی بعضی عالم واشکارا در بهترین نقطه در همین زمستان ساختند و حتا بافت سنتی ییلاق رانیزدر نظر نگرفتند وچند طبقه ساختند 
چرا در تخریب ییلاق استثنا قایل میشوند ؟ چه خدمتی این افراد برای این اجتماع کردند جز اینکه همواره بیش از همه وجود خودرا در نظر گرفته اند 
ما اهالی این ییلاق تصمیم گرفتیم و نوشتیم که دیگر نگذاریم کسی بسازد وتخریب محیط کند وتحویل منابع طبیعی دادیم ویا حق فروش کلبه های خودرا نداشته باشیم ؟ چه شد؟ چرا در ییلاقی به این کوچکی اجازه این همه مسافر پذیر و یا هتل کاشانه که فاقد امکانات اولیه بهداشتی ویا اب اشامیدنی سالم است می دهند؟ وچرا به کسانی اجازه می دهند با بردن مسافرانی که رعایت هیچ ظوابطی در ییلاق نمی کنند وچون فکر می کنند ییلاق دور از دسترس است این گونه مسافران را باید رفت واز نزدیک دید.. واهالی هم می دیدند ومُهر سکوت بر لب داشتند ودارند..
من یک بانوی تالش وخوش نشین ییلاقی وکلبه ای در زمین پدری ام از زمانی دور دارم وبرای من از همه مهمتر ییلاق وزیباییهایش هست و یادمانهایش که یکی یکی به فنا رفتندودیگر کمتر آثاری از انها نیس وامسال چه رنج ها بردم وهمه جا عاجزانه رفتم و خواستم که بداد این ییلاق برسندودر این را تهدید و حتا تحقیر شدم 
و بدوبیراه از کسانی که دست چپ وراست خودرا نمیدانند و برای ارتزاق ناصوابی که در ییلاق بوجود اوردند شنیدم ولی از پا ننشستم وناراضیان بردن جاده غیر قانونی جز چند جوان عزیز و دوستدار طبیعت که ممنونشان هستم کسی دیگر علنی مرا یاری نکرد از منابع طبیعی استان واز محیطزیست استان ومنطقه واز همه کس یاری خواستم تا اینکه دادستان ماسال به ییلاق رفتندووضعیت تخریب ییلاق را از نزدیک دیدندو همه را حتا سکوت کنندگان ناراضی را احضار کردند تا زبان باز کنند
واز حق خود دفاع کنند ومن در این جا می گویم سپاس جناب دادستان سپاس جناب دادستان که ثابت کردید که اگر حقی باشد حق به حق دار می رسد مهم نیست اگر هم دیر رسید مهم این این است که حق پا مال نشود درود بی کران که در این میان به حقیقت حق رسیدی و طبیعت دعاگویت خواهد بود
سپاس زلیخا صبا عکس از زلیخا صبا