تکیه گاه تکیه گاهم بخدا لرزیدهبه کجا دست بیاویزم منآنکه بودش مرا پیوندیبادنمناک زمان رخنه ای کرد به دیوار قطورشبه تزلزل افتادسحری نیست دیگر این شب منعمرمن رفته ببادبه کجا دست بیاویزم من؟شعر از زلیخا صبا