داستان بزبزکا زلیخا صبا ماسال تالش

قصه بِز بِزکا انطوریکه خودم شنیدم 
ای روزیا روزگاریا
خیلی قدیمون ایگله بز اِستا چِ نوما بزبزکا سه گله کوله داری شنگول ،منگول واجابره انگور ..
ام بِزگله هر روز شی چرده را واشتن بزه کولهون اشتن چپره پیشاغره پس هرزی وبری دوندی واوون شفارش کری که بری ورگی را مَآکرن ودییرجانورون را ..
ووختی چرا کوآی بری پشتی کو وای بَر آکَر ، بَرآکر تی مارم شاخه تکی کو لیو دارم . جیجیلی پوستی جی جی دارم ..جلی بنی کو آو دارم. بر اکَر برکَر تی مارم 
و بزکولهن تیلین شین بری آکرین..
ای روزی کع وَرگ چَوون پاز درییا وختی بِزبِزکا شه چرده را شه بری پشتیکو واتشه 
برآکَر تی مارم تا امی واتشه واجابره انگور تیله شه بری آکردشه..
ورگ دَتیله دیله هر سه گِله کوله هردشه..
وختی بِزبِزکا اومه ویندشه چَپَری بر آبه وچِ کولهن منده نینه.. شه ورگی لونه سریکو اشتن سِمی ویکوشه وَرگی واته کیه کیه چمی بومی تم تم کرع قلیه پلای چم چل دَکرع
بِزی واته اَزیمه اَزیمه بزبزکا .. دِ پا دارم چتیزکا..دِ شاخ دارم چِ نیزکا ت هرده منگول من ت هرده شنگول من واجابر انگور من
صبی بری بع جنگ من .
سبایی قرار به اول هری ای لارنمکه آو بهینجن وبدز لاری کو ایگِله شمشیر جیژنیستا چِ سریکو بوَزِن..
صبی زو شینه سر قرار ورگی ک کولهون هرده تشیرشا لاری اوی هینتشه ولی بِزی اشتن فیچی آوی کو دَنوشه آوش نهینته و خیلی راحت شمشیری سری وَشته ..ورگی که هَده آو هینتا چِ اِشکمی بادکردا وختی شمشیری سری وَشته شمشیری تِکی چِ اِشکمی پاره آکرده و بزه کولهن بروَشتینه.....رحمت خدا چمه سر..
برگردان
روزی بود وروزگاری بو د
یک بز بود که اسمش بُزبُزکا بود و سه تا بچه بزغاله داشت به اسم شنگول ومنگول اخرین دانه انگور..
هرروز که برای چرا به دشت می رفت در چپر را می بست ومی گفت برای غیر ان در را باز نکنند وبعد از اینکه از دشت می امد پشت در می گفت در باز کن درباز کن تی مارم روی نوک شاخم برگ تازه دارم زیر پوست سینه ام شیر دارم داخل لُپم اب دارم و چندین بار تکرار میکرد.
یک روز که گرگ در کوک انها بود به محض دور شدن بز رفت پشت در گفته های بز را گفت بزغاله انگوری دوید ودر را باز کردوگرگ پرید وهر سه را خورد ..
وختی بز از چرا برگشت در اغول را باز دید واز بزغاله ها خبری نبود ،رفت پشت بام گرگ سم هایش راکوبید به بام گرگ ..گرگ گفت کی است کی است بام مرا تام تام کند قلیه پلوی مرا چل کند؟
بز گفت منم منم بز بزکا دو پا دارم چوتیزکار دو شاخ دارم چو نیزکا توخوردی منگول من توخوردی شنگول حبه انگور من فردا بیا به جنگ من
فردا قرار شد با هم جنگ کنند .پس دولار اب نمک ریختند و یک شمشیر را در یک لار 
نصب کردند وگرگه که تشنه بود شروع کرد به خوردن اب ولی بز فقط مچه خودرا در اب فرو کرد وچون اب نمک را نخورده بود راحت از روی شمشیر پرید ولی گرگ که همه اب نمک را خورده بود شکمش باد کرده بود وبمحض پریدن از روی شمشیر نوک شمشیر شکمش را پاره کرد و بزغاله ها بیرون جهیدند 
رحمت خدا بر سرما 
نگارنده زلیخا صبا